Teyze olacağın müjdesini aldığın an itibariyle birini görmeden, dokunmadan sevebiliyor olmaya şaşırmaktır; teyze olmak.

İlk tekmesiyle bağlanmak, ultrason fotoğraflarına bakıp cinsiyet tahmini yapmak, bir de kız olacağını öğrenince onu kendine benzetmeye çalışmaktır. İlk karşılaşmada minicik suratına, şeffaf tırnaklarına, kokusuna aşık olmaktır. Yüzünde tüm aileyi gördüğün bir bebeğin ellerini, ayaklarını öpmeye doyamamaktır. Başkası kucağına aldığında kıskanmak, sinirlenmektir. O güldüğünde daha önce böyle mutlu oldum mu acaba diye düşünmektir. O minnacık bünyeyi mutlu etmek, şımartmak istemektir. Anne yarısı olma fikrinden bile heyecan duymaktır. Teyze, anne yarısından da fazladır bence, bunu sadece teyzeler ve yeğenler bilir.

Dünyanın en kötü kokan şeyini avuçlamak için herkesle yarışmak. Tabii ben onu ilk yeğenlerimde yaptım, çünkü ilk defa hala ilk defa teyze olmuştum. Onları severken bile korkuyordum, acaba canları acır mı diye. O yerken doymak, o gülünce gülmek, uyanınca uyanmak, henüz anne olmamış teyzeler için annelik duygusunu tatmaktır.

Teyze olmak, duaların sıralamasını değiştirmektir. Onlar için hep önce yeğenlerdir. Teyze diyecekleri günü iple çekeriz biz. Tekrar çocuk olmak, yerlerde yuvarlanmak, saklambaç oynamak, saçma şarkıları dinlemek ve tüm çizgi kahramanları ezberlemek, tüm oyuncakları bilmek bizim görevimizdir. Teyzem dediğinde erir, kucağında uyuduğunda nefes bile almaya korkarsın uyanmasın diye. Büyüdükçe en yakın arkadaşın, sırdaşın yeğenin olur. Bu duyguyu sadece teyzeler ve yeğenleri bilir. Bazen bir kilo poşet taşımak bile ağır geldiğinde ama söz konusu onu taşımak olduğunda on kaplan gücünde olursun. Karşılıksız sevgiyi teyze olduğunda daha çok anlarsın. Teyze olmadan önce teyzemi çok severdim ama teyze olduktan sonra onun sevgisini çok daha iyi anladım.

Her köyün, kasabanın tatlı dilli, sevgi dolu, tonton, çocukla çocuk olan bir büyüğü vardır. Evet, rahmetli teyzem de öyleydi. Teyzeler, yeğenlerinin hayatları boyunca birlikte paylaştıkları özel anılarıyla kalplerinde sonsuz bir bağ kurarlar. Bu bağ, zamanın geçmesine rağmen, hep canlı ve güçlü kalır.

Teyzemi rahmet ve sevgiyle anıyorum.